اختلال ارگاسمی زن Female Orgasmic Disorder گاهی ارگاسم مهار شده یا آنورگاسمی Anorgasmia نامیده می شود. شیوع کلی اختلال ارگاسمی زن به هر علتی ۳۰% تخمین زده می شود. این اختلال در بعضی زنان پایه ژنتیکی دارد و نمی توان آن را صرفا ناشی از تفاوت های فرهنگی دانست. فقط ۵% زنان ازدواج کرده بالای ۳۵ سال هرگز به ارگاسم نرسیده اند. استعداد ارگاسمی زنان در سنین بالای ۳۵ سال افزایش می یابد و این امر به کاهش مهارهای روانی ، افزایش تجربه جنسی و یا هر دو نسبت داده می شود. اختلال ارگاسم سراسر عمر زمانی است که زن هیچ گاه و با هیچ وسیله ای به ارگاسم نرسیده است و در زنان ازدواج نکرده شایعتر است. زنی که اختلال ارگاسم اکتسابی دارد حداقل یکبار از طریق رابطه جنسی، خود ارضایی یا هنگام خواب ارگاسم را تجربه کرده است. تحقیقات نشان می دهد که ارگاسم ناشی از تحریک کلیتوریس و ارگاسم ناشی از تحریک واژن از لحاظ فیزیولوژی برابر هستند و این گفته فروید که ارگاسم کلیتوریسی مربوط به زمان بلوغ جنسی و ارگاسم واژینال مربوط به بزرگسالی هست امروزه چندان علمی به نظر نمی رسد. بسیاری از زنان برای رسیدن به ارگاسم یا از تحریک واژینال یا تحریک کلیتوریس و شاید اکثرا از تحریک ترکیبی هر دو به ارگاسم می رسند.

انجمن روانپزشکی آمریکا ملاک های تشخیصی ذیل را برای اختلال ارگاسمی زن مطرح کرده است:

?معیار A:
وجود هر یک از نشانه های زیر که تقریبا در تمام (تقریبا ۷۵ تا ۱۰۰ درصد) فرصت های فعالیت جنسی تجربه می شود (در زمینه های موقعیتی مشخص یا، اگر فراگیر باشد، در تمام زمینه ها):
١.? تأخیر محسوس، نادر بودن محسوس ارگاسم یا فقدان آن.
٢.? کاهش محسوس شدت احساسات ارگاسمی

?معیار B:
نشانه های ملاک a حداقل به مدت تقریبا ۶ ماه ادامه داشته اند.

?معیار C:
نشانه های ملاک a موجب ناراحتی قابل ملاحظه بالینی در فرد می شوند.

?معیار D:
این کژکاری جنسی با اختلال روانی غیر جنسی یا به عنوان پیامد ناراحتی شدید رابطه (مثل خشونت همسر) یا عوامل استرس زای مهم دیگر بهتر توجیه نمی شود و ناشی از تأثیرات مواد / دارو یا بیماری جسمانی دیگر نیست.

سازمان بهداشت جهانی نام این اختلال را کژکاری ارگاسمی Orgasmic Dysfunction گذاشته است و ملاک های تشخیصی ذیل را دارد:

۱- – کژکاری ارگاسمی وجود دارد( فقدان یا تاخیر طولانی ارگاسم) که به یکی از اشکال زیر ظاهر می شود:

– ارگاسم در هیچ موقعیتی تجربه نشده است

-کژکاری ارگاسمی پس از دوره ای از پاسخ نسبتا طبیعی ایجاد شده است:

. کلی( در همه موقعیت ها و با هر شریک جنسی)

. موقعیتی

( برای زنان)

ارگاسم فقط در موقعیت های خاص ایجاد میشود مثل خودارضایی یا شریک جنسی خاص

(برای مردان یکی از موارد زیر ممکن است دیده شود:)

/ارگاسم فقط در خواب رخ میدهد نه در بیداری

/ ارگاسم هرگز در حضور شریک جنسی روی نمی دهد

/ ارگاسم در حضور شریک جنسی روی می دهد ولی در حین مقاربت ایجاد نمی شود

۲-ملاک های کلی کژکاری جنسی وجود داشته باشد:

– فرد قادر نیست در رابطه جنسی دلخواهش شرکت کند

– کژکاری مکرر رخ می دهد ولی ممکن است در مواقعی وجود نداشته باشد

– کژکاری حداقل ۶ ماه طول کشیده باشد

– کژکاری را نمیتوان به سایر اختلالات روانی یا جسمانی یا دارویی نسبت داد

عوامل روانشناختی عضوی مسبب اختلال

– ترس از حاملگی

– طرد شدن از سوی شریک جنسی

– صدمه به واژن

– خصومت نسبت به مردان

– احساس گناه در مورد تکانه های جنسی

– انتظارات فرهنگی و محدودیت های اجتماعی زنان ( بسیاری از زنان با این عقیده بار می آیند که لذت جنسی، حق طبیعی زنان به اصطلاح محترم نیست)

– بیماریهای مختلف نظیر کم کاری تیرویید و دیابت و افزایش پرولاکتین و عفونت های واژن و …..

– داروها و مواد مثل داروهای ضد فشارخون، ضد افسردگی های سه حلقه ای، SSRI ها، آنتی کلینرژیک و آنتی هیستامین ها و آنتاگونیست های دوپامین مثل تیوریدازین و سه حلقه ای ها مثل ایمی پرامین و از همه شایعترضدافسردگی های MAOI و مواد اپیوییدی و سایر داروها و مواد و ……

انجمن روانپزشکی آمریکا در این خصوص ،اختلال ارگاسمی زن ناشی از بیماری ها را با عنوان کژکاری جنسی ناشی از بیماری طبی عمومی Sexual Dysfunction Due to a General Medical و با کد سایر کژکاری های جنسی در زن ناشی از بیماری طب عمومی و اختلال ارگاسمی زن ناشی از داروها و مواد را با عنوان کژکاری جنسی ناشی از مواد Substance-Induced Sexual Dysfunction و با کد با اختلال ارگاسم نامگذاری کرده است.

…………………………………………………….

درمان ( حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود و از درمان خودسرانه پرهیز گردد)

دانستن اینکه اختلال جنسی اولیه است یا ثانویه، و دیگر اینکه فقط معطوف به شوهر است یا کلاً در رابطه با هر جنس مخالفی وجود دارد، در درمان اختلال جنسی زنان مهم است.

علل اختلال ارگاسمی درزنان هرچه که باشد نیازمند بررسی و درمان به‌موقع است. اختلال ارگاسمی در زنان را به خوبی می‌توان با شناسایی و رفع علل زمینه‌ساز آن درمان کرد. نکته مهم در درمان اختلال ارگاسمی زنان این است که مبتلایان آن نباید خودسرانه به دارودرمانی اقدام کنند زیرا علاوه بر عوارضی که این‌گونه داروها در صورت مصرفی بی‌رویه دارند، گاه به علت بی‌توجهی به منشأ اختلال بی‌اثر خواهند بود یا به‌ صورت مقطعی اثر می‌کنند. نکته مهم دیگر این‌که فرد مبتلا نباید به این اختلال، بی‌توجه باشد زیرا ترک یا کاهش روابط زناشویی به علت این اختلال، شدت آن را افزایش می‌دهد و فرد را در آینده به بحران‌های جدی زندگی زناشویی دچار می‌کند

بهبود سبک زندگی مثل انجام ورزش، عدم مصرف سیگار و الکل و سایر مواد، رژیم غذایی مناسب، افکار معنوی

انجام مشاوره با روانپزشک جهت شناسایی علل احتمالی اختلال و تعدیل یا از بین بردن عوامل موثر مثلا تنظیم داروهای مصرفی به کمترین میزان موثر یا درمان های دارویی با داروهای ضدافسردگی بویژه عوامل دوپامینرژیک مثل بوپروپیون یا تجویز هورمون در صورت کمبود آن یا استفاده از داروهای دیگر برای خنثی کردن اثرات منفی داروهای تجویزی در ارگاسم( بطور مثال داروهای ضد افسردگی موسوم به اس اس آر آی میتوانند باعث اختلال ارگاسم شوند و با داروهایی از قبیل سپیروهپتادین/آمانتادین/ریتالین/یوهمبین/بوسپیرون میتوان این اثرات منفی داروها را برطرف یا حداقل کم کرد) ، در خصوص داروهایی به نام مهار کننده های مونوآمین اکسیداز مثل فنلزین دیده شده که بعد گذشت حدود ۴ ماه از دارو درمانی عوارض جانبی دارو روی ارگاسم برطرف شده و علی رغم ادامه دارو و عدم کاهش آن، مجددا ارگاسم شروع شده است

مشاوره با روانپزشک یا روانشناس جهت روان درمانی

……………………………………………………………………………………………………………………………..***********************************************۸

**********************************************************************************

…………………………………………………………………………………………………………………………….

انجمن روانپزشکی آمریکا سه اختلال دیگر مربوط به ارگاسم زنان را در طبقه کژکاری جنسی نامعین قرار داده است

۱- فقدان احساس لذت ارگاسمی Orgasmic Anhedonia که سازمان جهانی بهداشت آن را نقصان لذت جنسی Failure of Genital Response نامگذاری کرده است

۲- ارگاسم زودرس زن Female Premature Orgasm

۳- عدم ایجاد ارگاسم های متعدد در یک زن علی رغم میل خود Not Experienced Multiple Orgasms

“””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””

فقدان احساس لذت ارگاسمی

انجمن روانپزشکی آمریکا ملاک های تشخیصی خاصی در این زمینه ندارد و آن را چنین تعریف میکند: عدم وجود یا کاهش قابل ملاحظه احساسات شهوانی ذهنی با وجود طبیعی بودن برانگیختگی یا ارگاسم از سایر جهات

اما سازمان بهداشت جهانی این اختلال را نقصان لذت جنسی نامیده است و ملاک های تشخیصی ذیل را دارد:

۱- با تحریک جنسی، پاسخ تناسلی ( ارگاسم/و یا انزال) روی می دهد ولی همراه با احساسات لذت بخش یا تهییج خوشایند نیست.

۲- در خلال فعالیت جنسی هیچ اضطراب یا ترس آشکار و پایداری وجود ندارد

۳- ملاک های کلی کژکاری جنسی وجود داشته باشد:

– فرد قادر نیست در رابطه جنسی دلخواهش شرکت کند

– کژکاری مکرر رخ می دهد ولی ممکن است در مواقعی وجود نداشته باشد

– کژکاری حداقل ۶ ماه طول کشیده باشد

– کژکاری را نمیتوان به سایر اختلالات روانی یا جسمانی یا دارویی نسبت داد

علل روانشناختی عضوی اختلال

– علل عضوی نظیر آسیب به ناحیه سفالیک و خاجی نخاع در راههای آوران از اعضای تناسلی به قشر مخ

– علل روانی معمولا مربوط به احساس گناه شدید در مورد تجربه لذت جنسی و ایجاد یک پاسخ تجزیه ای ( جدا سازی قسمت عاطفی تجربه ارگاسمی از هوشیاری )

درمان باید زیر نظر روانپزشک صورت گیرد

“”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””

ارگاسم زودرس زن

دادهای چندانی برای این اختلال وجود ندارد و معادل انزال زودرس در مردان است و میتواند احتمالا از بیماری مثل صرع یا داروها مثل ضد افسردگی ها ناشی شود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
You need to agree with the terms to proceed