ملاک های تشخیصی اختلال پوست کنی
A . پوست کنی عودکننده که به ضایعات پوستی منجر می شود .

B . اقدامات مکرر برای کاهش دادن یا متوفق کردن پوست کنی.
C . پوست کنی ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عمکلرد اجتماعی، شغلی یا زمینهای مهم دیگر عملکرد ایجاد میکند .

D . پوست کنی ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد (مثل کوکائین) یا بیماری جسمانی دیگر نیست (مثل جرب یا گال) .

E . پوست کنی با نشانهای اختلال روانی دیگر بهتر توجیه نمی شود (مثل هذیان ها یا توهمات لامسه ای در اختلال روان پریشی، اقداماتی برای بهبود بخشیدن به نقص یا عیب خیالی در ظاهر در اختلال بدشکلی بدن، رفتارهای قالبی در اختلال حرکت قالبی، یا قصد صدمه زدن به
خود در جرح خویشتن غیر خودکشی گرا) .