اختلال عملکرد   جنسي در ام اس در 40 تا 80% زنان و 50تا 80% مردان وجود دارد. درزنان كاهش ميل جنسي ،  آنورگاسميا،  كاهش لوبريكاسيون واژن ،   افزايش اسپاستيسيتي حين فعاليت جنسي وجود دارد. بسياري از اين علايم با كاهش حساسيت ژنيتال مرتبط است كه در 62%خانمهاي مبتلا به ام اس ديده ميشود. مردان با ام اس، اختلال نعوظ  ،  اختلال عملکرد   انزال(انزال زودرس،  انزال تاخیری و انزال غايب)،  اختلال عملکرد   ارگاسم،  كاهش حس ژنيتال ،  كاهش درايو جنسي دارند.

در گذشته تصور ميشود اختلالات جنسي به طور مستقيم بامحل و طول مدت آسيب نخاع يا مغز مرتبط است ولي اخيرا اين تفكر وجود دارد كه عوامل  متعدد ديگر در اختلال عملکرد   جنسي در ام اس نقش دارند كه اينها عبارتند از محدوديتهاي فيزيكي ثانويه ، عوامل  سايكولوژيك، عوارض داروها.  در يك مطالعه اختلال عملکرد   جنسي در مردان با ام اس ،  ارتباط مستقيم با ناتواني اندام تحتاني و اختلال عملکرد   مثانه دارد ولي در زنان با اختلالات جنسي ارتباط قوي با خستگي دارد. محدوديتهاي فيزيكي ثانويه شامل خستگي ،  اختلال عملکرد   روده و مثانه ،  ضعف عضلاني،  اسپاستيسيتي ،  هماهنگي ضعيف ،  ناتواني در حفظ پوزيشن مناسب براي داشتن ارتباط جنسی لذت بخش ،  بي حسي ،  پارستزي ، درد ،  نقايص شناختي. عوامل  سايكولوژيك كه به طور معني داري با اختلال عملکرد   جنسي مرتبط با ام اس ارتباط دارند عبارتند از تصور نامناسب از خود، ترس از تنهايي و جدايي ،  شرمندگي ،  وابستگي به شريك جنسي براي انجام نيازهاي پايين و افسردگي.