اختلال عملکرد جنسي  بعد از شروع ناتوانايي ها چندين علت داردكه ميتوان آنها را در پنج دسته جاي داد:

تغییرات فیزیکی اولیه

تغییرات فیزیکی ثانویه

 مشکلات روحی

بیماریهای همراه

اختلال عملکرد مرتبط با مصرف داروها 

تغییرات فیزیکی اولیه Primary physical change از آسیب بيماري ناشي ميشود و مستقيما روي پاسخ جنسي اثر ميگذارد. اين تغييرات جسمی  اوليه شامل تغييرات حس ناحيه پرينئال ، كاهش لوبريكاسيون واژن ، اختلال نعوظ  و بی ارگاسمي است.

محدودیت فیزیکی ثانویه: secondary physical limitations نقش مهمي در مشكلات جنسي بعد از ناتواني را بازي ميكند. اين محدودیتها  به صورت غير مستقيم روي روند بيماري اثر ميگذارند كه روي عملکرد   ژنيتال يا پاسخ جنسي اثر نميگذارند ولي باعث ميشود فعاليت جنسي ناخوشايند و با مشکل شود. مثالهاي محدوديت جسمی  ثانويه شامل خستگي،  درد،  ضعف،  اسپاستيسيتي ،  كانتركچر، آتاكسي، اختلال عملکرد   روده و مثانه و مشكلات شناختي مي باشد. سهم بخش مشکلات روحی در اختلال عملکرد   جنسي شامل عوامل   احساسی،  ارتباط دوطرفه  ،  موقعیت و فرهنگی ميباشد. افراد ناتوان اغلب مشكل سازگاري با شرايط جديدشان را دارند ، اعتماد به نفس پايين تري دارند،  تصور ضعيفتر ازوضعیت بدن ، ترس از تنهايي و جدا شدن از ديگران،  عصبانيت ،  خجالت،  احساس گناه،  از بين رفتن ارتباط با كسي كه عاشقش بودند ،  اضطراب و افسردگي. همه اين موارد روي عملکرد   جنسي فرد اثر ميگذارد. دسته چهارم شامل تاثير بيماريهاي همراه به ويژه ديابت،  بیماریهای قلبی عروقی و  افسردگي مي باشد كه اثر آنها روي مسايل جنسي مستقل از ناتواني اوليه است. در نهايت بسياري از داروهايي كه براي فرد دچار ناتوانی تجويز ميشود روي عملکرد جنسي او اثر ميگذارند كه توضيح داده خواهد شد. مهم است كه پزشك به اين دسته  علل دقت داشته باشد.