توصیه میشود قبل از خواندن این متن، مطالب موجود در سربرگ اختلالات هویت جنسی برای درک و تفهیم بهتر مطالعه شود

اختلال هویت جنسی در کودکان ( ملال یا دیسفوریای جنسیتی)

در گذشته GİD  گفته میشد که به Gender Dysphoria(GD) تبدیل شده است در DSM-5

انجمن روانپزشکی آمریکا ملاک های تشخیصی زیر را برای این اختلال مطرح کرده است:
?#ملاکهای_تشخیصی_ديسفورياي_جنسيتي_در_کودکان?

?معيار A:
ناهمخوانی محسوس بین جنسیت تجربه شده / ابراز شده و جنسیت تعیین شده ، حداقل به مدت ٦ ماه که با دست کم شش مورد زیر آشکار می شود (یکی از آنها باید ملاک 1a باشد):
١.? میل شدید به جنس دیگر بودن یا اصرار بر اینکه فرد از جنس دیگر است (یا جنسیت دیگری متفاوت با جنیست تعیین شده فرد)
٢. ?در پسرها (جنسیت تعیین شده)، ترجیح دادن شدید پوشاک جنس مخالف یا آرایش زنانه تحریک کننده؛ یا در دخترها (جنسیت تعیین شده)، ترجیح دادن شدید پوشیدن فقط لباس معمول پسرانه و مقاومت زیاد در برابر پوشیدن لباس معمول دخترانه.
٣.? ترجیح دادن شدید نقش های جنس مخالف در بازی وانمود سازی یا بازی خیالی.
٤.? ترجیح دادن شدید اسباب بازی ها، بازی ها، یا فعالیت هایی که جنس دیگر به صورت قالبی مورد استفاده قرار می دهد یا به آنها می پردازد.
٥.? ترجیح دادن شدید همبازی های جنس دیگر
٦.? در پسرها (جنسیت تعیین شده)، رد کردن شدید اسباب بازی ها، بازی ها، و فعالیت های معمول پسرانه و اجتناب شدید از بازی جنگ و دعوا؛ یا در دخترها (جنسیت تعیین شده)، رد کردن شدید اسباب بازی ها، بازی ها، و فعالیت های معمول دخترانه
٧.? انزجار شدید از آناتومی جنسی خویش
٨.? میل شدید به ویژگی جنسی اولیه و / یا ثانوی که با جنیسیت تجربه شده فرد همخوان باشد.

?معيار B:
این اختلال با ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در زمینه اجتماعی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد ارتباط دارد.

 

سازمان بهداشت جهانی برای اختلال هویت جنسی در کودکان ملاک های زیر را دارد:

برای دختران

A- کودک به طور مداوم و شدید از دختر بودن خود ناراحت است و میل دارد که پسر باشد و این تمایل خود را ابراز میکند( این تمایل صرفا برای کسب امتیازات فرهنگی تصوری برای پسر بودن نیست) و یا اصرار دارد که او پسر است.

B- یکی از موارد زیر باید موجود باشد:

1- بیزاری بارز و مداوم نسبت به لباسهای دخترانه رایج و اصرار بر پوشیدن لباسهای قالبی پسرانه مانند لباسهای زیر

2- انکار مداوم ساختمانهای تشریحی زنانه که با حداقل یکی از موارد زیر معلوم میشود:

* کودک تاکید دارد که آلت مردانه دارد یا خواهد داشت

* امتناع از ادرار کردن در حالت نشسته

* کودک تاکید دارد که نمیخواهد پستانهایش رشد کند یا قاعده شود

C- دختر بچه هنوز به سن بلوغ نرسیده است

D- اختلال باید حداقل 6 ماه طول کشیده باشد

برای پسرها

A- کودک به طور مداوم و شدید از پسر بودن خود ناراحت است و میل شدیدی دارد که دختر باشد و یا  در موارد نادرتر اصرار دارد که اودختر است.

B- یکی از موارد زیر باید موجود باشد:

1- اشتغال ذهنی با فعالیت های قالبی دخترانه که خود را با اشکال زیر نشان میدهد: تمایل به مبدل پوشی یا تقلید حالات دخترانه، میل شدید برای شرکت در بازیها و تفریحات دخترانه و رد فعالیتها، اسباب بازیها و بازیهای پسرانه

2- انکار مداوم ساختمانهای تشریحی مذکر که حداقل با یکی از تاکیدات مکرر زیر بروز کند:

* شخص تاکید دارد که وقتی بزرگ شد زن میشود( نه فقط در نقش زن بلکه واقعا به صورت یک زن واقعی در خواهد آمد)

* کودک تاکید دارد که بیضه ها یا الت تناسلیش نفرت آور است یا از بین خواهد رفت

* پسر بچه اصرار دارد که بهتر بود بیضه یا آلت رجولیت نداشت

C- دختر بچه هنوز به سن بلوغ نرسیده است

D- اختلال باید حداقل 6 ماه طول کشیده باشد

تشخیص افتراقی

– دخترهای شیطان و پسروار (Tomboys)

– پسرهای غیرمردانه

– دوجنسیتی ها

در تست Draw-a-Person در حالت عادی فرد نقاشی همجنس خود را میکشد ولی در اختلال هویت جنسی، پسرها اول دختر میکشند و دخترها، پسر.

در تست روانشناختی It_scale پسرهای مبتلا به اختلال هویت جنسی بیشتر کارت های دخترانه و دخترها بیشتر کارت های پسرانه را انتخاب میکنند.

سیر و پیش آگهی

اگر اقداماتی برای منع رفتار کودک شکل بگیرد ممکن است بسیاری از این رفتارها را تا سن نوجوانی ترک کنند. در واقع معدودی از آنها در بزرگسالی ترانس سکشوال شده و در پی تغییر جنسیت خود خواهند بود. یک سوم تا دو سوم کودکان ممکن است همجنس گرا بشوند که در پسرها شایعتر است. کودکان والدین مبتلا به اختلال هویت جنسی زیاد تحت تاثیر قرار نمیگیرند.

************************************************************************************

درمان

************************************************************************************

در کودکان مبتلا به اختلال هویت جنسی هیچ روش درمان دارویی یا هورمونی شناسایی نشده است و مداخلات روانپزشکی هم تاثیر چندانی در مطالعات نشان نداده اند. اما روشهای زیر توصیه میشوند:

– انجام موثر بازی های گروهی در گروههای همسان

– آموزش آناتومی

– انجام اقدامات منع کننده در برابر رفتارهای کاملا دخترانه در پسرها و کاملا پسرانه در دخترها

– تقویت نقش پدر در خانه

– پرورش مهارتهای اجتماعی و احساس راحتی در نقش جنسی مورد انتظار بر حسب جنسیت زیستی فرد