در خصوص نقش تغذیه در میل جنسی گاها بزرگنمایی های غیرعلمی شده است. درست است که مصرف بعضی ویتامینها مثل ویتامین C وE ، مصرف بعضی غذاهای دریایی مثل میگو و صدف، یا بعضی مواد گرمیجات مثل پیاز و فلفل و خرما و پسته و بادام یا بعضی میوه ها مثل موز و انبه و گلابی و…در طب قدیم و گاها جدید برای افزایش میل جنسی ذکر شده اند ولی آنچه که مهم است اینست که اصلیترین عامل در داشتن میل جنسی به ژنتیک در درجه اول و بعد در درجه دوم تفکر و احساس انسان برمیگردد و تغذیه میتواند نقش کمکی در زمان وجود سوء تغذیه یا کمبود ویتامین ها داشته باشد. صد البته عوامل دیگر مثل بیماری یا مصرف بعضی داروها یا مواد اثرات منفی و ورزش و دوری از استرس و.. اثرات مثبت در کلیت داستان دارند ولی در نهایت تعیین کننده ، ژنتیک فرد ( در زبان عامه، سرد یا گرم مزاجی) و نیز نوع تفکر و احساس در این خصوص است.