اشترنبرگ، در نظریه مثلث عشق، عشق را به سه بخش تقسیم میکند: میل/صمیمیت/تعهد
میل: به انگیزه هایی اشاره دارد که به عشق رهنمون میشود مثل جذابیت یا خودشکوفایی و در عین حال بسیاری از هیجانات را نیز شامل میشود مانند شرم و تحسین و اشتیاق (مولفه هیجانی عشق)
صمیمیت : به رفتارهایی اطلاق میشود که نزدیکی عاطفی را افزایش میدهد مثل حمایت ودرک متقابل، سهیم کردن خود، فعالیت و داراییهایمان با همدیگر( مولفه رفتاری عشق)
تعهد : قصد هوشیارانه واراده برای تفاهم و توافق و حفظ آن در آینده ( مولفه شناختی عشق)
البته انواع دیگر عشق مثل عشق ناگهانی/ یک سویه/ زنده به گور شده/مانیایی و غیره هم وجود دارد که در این مقوله نمیگنجد.
باورهای غلط در خصوص عشق در رابطه زناشویی ( قبل و بعد ازدواج):
– عشق بر همه مشکلات غلبه خواهد کرد!
– عشق همه نیازهای ما را درک و برآورده میسازد!
– عشق مرده را زنده میکند!
– بدون عشق، زندگی معنی ندارد!
– عشق، اساس ازدواج است!
– و…..
ذکر 4 نکته الزامی است: اولا عشق برای ازدواج لازم است ولی کافی نیست دوما نوع عشق کامل بسیار به ندرت شکل میگیرد و بیشتر در رمانهای عاشقانه و فیلم ها دیده میشود نه زندگی واقعی سوما عشق میتواند در مسیر زندگی توسط عوامل مختلف کم رنگ یا پررنگ شود و هیچگونه سیر ثابتی ندارد و حتی با وجود آن در اول ازدواج، مسیر آینده آن قابل پیش بینی نیست بنابراین نباید حساب قطعی روی آن باز کرد چهارما انسان بجز ابعاد روانشناختی مثل عشق، ابعاد معرفت شناختی و هستی شناختی هم دارد و ابعاد روانشناختی فقط پل ارتباط بین دو بعد دیگر است و باروری و پختگی آن به تنهایی چندان موثر نیست.