غریزه جنسی و بیداری آن در دوران بلوغ، مشکلات زیادی برای نوجوانان پدید می آورد. بنابر این وظیفه مربی است تا با احتیاط، ذهن نوجوان را در این زمینه روشن سازد و به او کمک کند، راه را از چاه باز شناسد. نوجوان مشکلات جنسی و روانی خود را با هر کسی در میان نمی گذارد، به همین خاطر، وجود مشاوران و معلمانی که آموزش های لازم را در این زمینه دیده باشند، ضروری است. وظیفه اولیای مدرسه و سایر کارکنان آن است که با تدارک برنامه های مناسب، احتمال بروز بعضی زمینه های انحرافی نوجوانان را از جانب همسالان آن ها به حداقل برسانند.
مسؤولیت اصلی تربیت جنسی نوجوان به عهده پدر و مادر اوست. در صورت نبود مادر در محیط خانوادگی ( به دلیل طلاق، مرگ و یا بیماری طولانی و بستری شدن در بیمارستان)، لازم است آموزش مسائل مربوط به بلوغ دختران، توسط زنان دیگر خانواده دیگر نظیر: عمه، مادربزرگ، و خاله صورت گیرد. و در صورت نبود پدر، پدربزرگ، عمو و دایی می توانند این مسؤولیت مسائل به وسیله یکی از مربیان مدرسه به دانش آموزان آموزش داده شود.
این که مسائل جنسی در مدرسه به صورت عمومی و یا انفرادی طرح شوند، موضوعی است که جای بحث دارد. برخی از مسائل جنسی همچون احکام مربوط به غسل را مربی می تواند به صورت عمومی مطرح کند. اما برخی دیگر از مسائل و احکام، مانند احتلام، اگر به صورت انفرادی مطرح شوند، بهتر است. در هر دو صورت، باید شرایط و مقتضیات موجود در محیط را در نظر گرفت. اگر محیط طوری است که بچه ها در شرایط سنی تقریباً یکسانی قرار دارند و تفاوت های زیادی در مورد میزان اطلاعات جنسی آن ها وجود ندارد، طرح عمومی مسائل به اشکالی بر نمی خورد. ولی اگر اختلاف های زیادی از هر جهت در یک کلاس مشهود است، طرح مسائل خاص به صورت عمومی، معمولاً نتایج مطلوبی در پی نخواهد داشت.
تربیت جنسی مانند هر تربیت اصیل دیگری، بایستی به جا و به موقع خود انجام شود، نه زودتر از زمانی که لازم است و نه دیرتر از آن. به هیچ وجه ضروری نیست کودک دوره ابتدایی از جزئیات روابط جنسی زن و مرد آگاهی یابد. ولی ضمناً مایه تأسف خواهد بود، اگر دختری که آماده ازدواج است، آن قدر نسبت به مسائل جنسی ناآگاه باشد که بدترین خاطرات زندگی او مربوط به زمان عروسی او باشد. تربیت جنسی باید حتی از سال های قبل از دبستان آغاز شود و کودک در هر مرحله از سنین عمر خود، اطلاعات جامع تری در این باره کسب کند.
باید اذعان کرد که دختران از نظر جنسی نسبت به پسران آسیب پذیرتر هستند. یکی به این دلیل که از لحاظ جسمی از پسران ضعیف ترند و دیگر این که سن بلوغ در آن ها کم تر از سن بلوغ در پسران است. دختران معمولاً در سن بلوغ از آگاهی و تعلیمات جنسی لازم برخوردار نیستند. لذا به سهولت در دام انحراف جنسی می افتند.
پیشنهاد می شود مراقبت های والدین از اواخر دوره تحصیلی ابتدایی ( پنجم دبستان )، بیش تر شود. معلمان و مربیان مدرسه نیز می توانند در زمینه آماده سازی دختران برای ورود به دوران بلوغ مؤثر باشند، از جمله روش های پیشگیری از انحرافات جنسی را به آن ها گوشزد کنند.
توصیه می شود مربیان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت در مدرسه ها، به ویژه مشاوران و ستادهای تربیتی که عمدتاً به مسائل اخلاقی و تربیتی دانش آموزان توجه دارند، با استفاده از روش های زیر، در پیشگیری از انحرافات جنسی به مدد دانش آموزان بروند:
– آموزش کافی به والدین از طریق جلسات انجمن اولیا و مربیان و ایراد سخنرانی های لازم.
– آموزش جامع به مربیان و ستادهایی تربیتی برای برخورد مناسب با مشکلات نوجوانان.
– آموزش کافی به خود نوجوان.
– تکریم شخصیت.
– ایجاد کار مداوم و پر کردن اوقات فراغت.
– آموزش تنظیم خواب.
– آموزش فراهم ساختن بستر خواب مناسب.
– آسیب زدایی از محیط.
– آموزش تغذیه صحیح.
– تقویت اراده.
– پرورش معنویت.
– ورزش کردن.
برخی از این روش ها، می توانند در قالب توصیه مربیان به دانش آموزان صورت پذیرند و برای اجرای برخی از آن ها، شرکت والدین لازم است، همچون: تغذیه صحیح ، تنظیم خواب و تهیه بستر خواب مناسب. باید به نوجوانان تفهیم کرد که اگر میلی به طور غیر طبیعی و خلاف معمول ارضا شود، موجبات تباه شدن انسان را فراهم می آورد. اما چنانچه ارضای تمایلات را تا زمان مهیا شدن شرایط مناسب و تشکیل خانواده به تأخیر بیندازیم و خویشتن داری کنیم ، سعادت و شادکامی خویش را فراهم ساخته ایم.
************************************************************************************************
دقت: این مبحث با توجه به احترام به انتخاب هویت مذهبی یا هویت غیرمذهبی در افراد نوشته شده است و هر فرد با هر عقیده و مسلک، با توجه به ابعاد متناسب با هویت و باورهای خود میتواند از آن استفاده کند.
************************************************************************************************
با درنظر گرفتن این که دختران و پسران نوجوان در سنین متفاوتی به بلوغ می رسند، برای هر دوره تحصیلی و با توجه به جنسیت نوجوانان، پیشنهاد می شود اولیا و مربیان احکام و مسائل مربوط به این دوران را که اطلاع از آن ها برای نوجوانی لازم است، با شیوه مطلوب و صحیحی به آنان بیاموزند. در ” دوره ابتدایی ” با توجه به سطح فهم و درک دختران و پسران و همچنین سن آن ها، آموزش مسائل زیر برای آنان مناسب است:
• مباحث مربوط به دوران بلوغ و علائم آن ( به ویژه برای دخترها ).
• احکام طهارت ( بدون ذکر مستحبات و مکروهات)
• خلاصه ای از احکام غسل و انواع آن.
• احکام وضو ( با استفاده از تصویر ها، بدون ذکر مستحبات ).
• احکام تیمم در حد ضرورت .
• مسائل مربوط به حجاب و اهمیتی که اسلام به رعایت حجاب ، به ویژه برای دختران می دهد.
• خلاصه ای از مسائل مربوط به محارم.
• آگاهی از نقش جنسی و این که دختران از دختر بودن خود احساس مباهات کند و پسران از پسر بودن خود.
• آگاهی مختصر از ساختمان و کار اعضای جنسی گیاهان و حیوانات.
در ” دوره راهنمایی ” نظر به این که پسران هم در این مقطع به سن تکلیف می رسند. علاوه بر مسائلی که قبلاً گفته شد، آموزش مسائل زیر ، هم برای دختران و هم برای پسران لازم است:
• مسائل مربوط به احکام نگاه کردن.
• احکام مربوط به عادات ماهانه ( برای دختران).
• احکام مربوط به احتلام ( برای پسرها).
• آشنایی کامل تر با تغییراتی که از نظر جسمانی و روانی در دروان بلوغ در فرد ظاهر می شود.
• آموزش هایی در رابطه با معاشرت ها، آمد و شدها، لمس کردن ها و اختلاط ها.
• آموزش های اخلاقی برای پاسداری از شرافت خود، نشست و برخاست ها.
• راه های کنترل و تعدیل غریزه جنسی.
• آشنایی با فلسفه وجودی تمایل جنسی در آدمی.
در دوره دبیرستان با توجه به این که هم پسران و هم دختران به بلوغ کامل جنسی رسیده اند و ضمن این که تمام موارد طرح شده در دوره راهنمایی، در این دوره صورت گسترده تری می یابند، طرح موضوعات زیر مناسب به نظر می رسد:
– اشاره به بعضی از گناهان کبیره مربوط به سنین نوجوانی.
– درک این مسأله که هدف غریزه جنسی تنها لذت بردن جنسی نیست، بلکه هدفی مافوق و برتر را تعقیب می کند.
– اطلاعات لازم بهداشتی ( رعایت بهداشت عضو جنسی) و راه های جلوگیری از مبتلا شدن به بیماری هایی که به طریقی به جنسیت و مسائل جنسی ارتباط دارند ( آگاهی از خطرات و امراض).
– هشدارهای لازم برای پیشگیری از تجاوزات احتمالی توسط افراد هوسباز و جاهل.
– نقش روش هایی که اسلام برای کنترل و تعدیل غریزه جنسی ارائه داده است.
– آمادگی برای زندگی و نقش های متفاوت زن و مرد و مسؤولیت های آن ها در آینده.
شرایطی را که لازم است یک مربی ( مشاور) مدرسه برای جوابگویی به مسائل جنسی دانش آموزان داشته باشد، می توان چنین خلاصه کرد:
الف) دارای سلامت قلب و عقل باشد و از تزکیه نفس و پاکی نیت برخوردار باشد. او باید با علم و آگاهی کافی و با دلسوزی و علاقه به این امر اقدام ورزد تا در جوی علمی ، پاک و معنوی بتواند به طرح موضوعات بپردازد و دل نوجوان را به سوی حقیقت سوق دهد.
ب) مراقب احوال خود باشد و با توکل به خدا و یاری جستن از او عمل کند ؛ زیرا در جریان این امر، امکان وسوسه های شیطانی و نفسانی وجود دارد.
ج) با نوجوان فاصله سنی نسبتاً زیادی داشته باشد تا در این گفت و گو ، امکان سنخیت و تشابه فکری بدان صورت که خود منجر به یک سلسله توهمات و تمایلات جنسی می شود، موجود نباشد. به همین خاطر تعلیم مسائل جنسی به نوجوان، از سوی جوان یا نوجوان دیگری که یکی دوسال از او بزرگ تر است، به هیچ وجه جایز و صلاح نیست.
د) از مسائل جنسی در حد لازم آگاهی داشته و آموزش ها و یا دوره های خاصی در این رابطه دیده باشد.
پاسخ هایی که مربیان ( مشاوران ) به سؤالات جنسی دانش آموزان می دهند، باید ویژگی های زیر را داشته باشند:
– با حوصله و بدون شتابزدگی ادا شوند.