ملاک های تشخیصی اختلال وسواسی-اجباری ناشی از مواد / دارو و اختلال مربوط
A . وسواس های فکری، وسواس های عملی، پوست کنی، موکنی، رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن دیگر، یا نشانه های دیگر مخصوص وسواس فکری – عملی و اختلالات مربوط در تصویر بالینی غالب هستند .
B . بر اساس سابقه، معاینه بدنی، یا نتایج آزمایشگاه شواهدی از هر دو ( 1) و ( 2) وجود دارد : 1 . نشانه ها در ملاک a در طول مسمومیت یا ترک مواد یا به سرعت پس از آن یا بعد از قرار گرفتن در معرض دارو، ایجاد می شوند . 2 . مواد / داروی درگیر توانایی ایجاد کردن نشانه های ملاک a را دارد .
C . این اختلال با وسواس فکری- عملی و اختلال مربوط که ناشی از مواد/ دارو نیست بهتر توجیه نمی شود. چنین شواهدی از وسواس فکری- عملی مستقل و اختلال مربوط می تواند شامل موارد زیر باشد : نشانه ها قبل از شروع مصرف مواد/ دارو واقع می شوند؛ نشانه ها برای مدت زمان قابل ملاحظه ای (مثلا در حدود 1ماه) پس از توقف ترک حاد یا مسمومیت شدید ادامه می یابند؛ یا دلیل دیگری وجود دارد که از وجود وسواس فکری – عملی و اختلال مربوط مستقل که ناشی از مواد نیست خبر می دهد. (مثل سابقه دوره های نامرتبط با مواد / داروی عودکننده) .
D . این اختلال منحصرا در طول دوره دلیریوم روی نمی دهد . E . این اختلال ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد ایجاد می کند . توجه: فقط در صورتی که نشانه های ملاک a در تصویر بالینی غالب باشند و به قدر کافی
شدید باشند که توجه بالینی را موجه سازند، این تشخیص باید علاوه بر تشخیص مسمومیت با مواد یا ترک مواد داده شود .