یکی از انواع اساسی تربیت ، تربیت جنسی کودک می باشد که متاسفانه در سایه تربیت اخلاقی و اجتماعی و فرهنگی کودک به فراموشی سپرده شده است در حالیکه هسته مرکزی شکل گیری شخصیت کودک در آینده، تربیت جنسی کودک است. بسیاری از والدین حتی تحصیلکرده ها، ناآشنا با قوانین تربیت جنسی کودک هستند. چند قانون مهم تربیت جنسی عبارتند از :
1- مهمترین مساله، همانند سازی کودک با والد همجنس و محبت نامشروط( محبتی که وابسته به پاداش یا تنبیه نیست) به والد غیرهمجنس میباشد( مخصوصا در سن 3 تا 6 سالگی). یعنی پسر باید با پدر الگوسازی مردانه کند و دختر با مادر الگوسازی زنانه و در عین حال پسر محبت نامشروط به مادر و دختر به پدر داشته باشد. به عبارتی پسر باید “بابایی” و دختر باید ” مامانی ” بار بیاید طوریکه ساماندهی مغزی پسر به صورت نرینه و دختر به صورت مادینه شود. پسری که در بغل مادر بزرگ میشود( مخصوصا در جامعه ما شایع است) با احتمال بیشتر بخاطر همانند سازی با مادر به جای پدر و ساماندهی مغز به صورت مادینه علی رغم فیزیک نرینه، در اینده دچار تمایلات همجنس گرایانه یا انواع اختلالات جنسی میشود.
2- توصیف پسر باید مردانه و دختر باید زنانه باشد. مثلا میگوییم چه پسر آقایی، چه پسر شجاعی، پسرم واسه خودش یه مردیه ( نمیگوییم چه پسر خوشگلی، چه پسر نازی..خوشگلی و نازی توصیف زنانه است و برای پسر نباید به کار رود) مثلا میگوییم چه دختر نازی، چه دختر خانمی، چه دختر کدبانویی ( نمیگوییم ماشاالله دخترم واسه خودش یه مردی شده!!! ….چون هنر دختر اینه که زن بشه نه مرد)
3- از اسامی خالص مردانه یا زنانه استفاده میکنیم و از اسامی مشترک که برای هر دو جنس مونث و مذکر استفاده میشود اجتناب میکنیم : اسامی خالص مردانه : بیژن، مازیار، بابک// اسامی خالص زنانه : سودابه، مینا، فرنگیس..اما اسامی مشترک: شروین، آرین، اشرف، اکرم، حشمت و….انتخاب کاملا نامناسبی هستند.
……نوشته : تورج شمشیری نظام 29/3/93……